آموزش پیشرفته
از نظر یونگ، تقارن یا همزمانی پدیده‌ای است که تمام انسانها و تمام رویدادها را از طریق ناخوداگاه جمعی به هم پیوند می‌دهد. مفهوم تقارن به عنوان یک «اصل پیوند دهنده» که در بعد چهارم تجربه‌ی بشر عمل می‌کند به اندازه‌ی نظریات فرازمانی و فرامکانی پیچیده است. زمانی که وضعیت روانی انسان ملتهب می‌شود، روح انسان می‌تواند واقعیت بیرونی را دگرگون کند.
همچنین روانشناسی یونگ روانشناسی اضداد است. ثنویتی که در آن هر بخش از «خود» با بخشی متضاد یا پیوسته کامل می‌شود. در این میان دو بخش متضاد و مکمل، خودآگاه و ناخودآگاه نیز در پی رسیدن به آرامش روانی هر فرد باید به یک تعادل نسبی دست یابند. فاصله‌ی این دو هر چه بیشتر شود اختلالات روانی عمیق‌تری را در بر خواهد داشت.
خودآگاه و ناخودآگاه هم از همان اضداد یونگی هستند. مثل روز و شب یا زن و مرد. آن دو مثل دو نیمه‌ی وجودی به دنبال رسیدن به نقطه‌ی تعادلی روح فردی و جمعی بشری هستند.